چگونه در روابط عاشقانه، خود را از فشارهای اجتماعی و فرهنگی آزاد نگه داریم؟
عشق، تجربهای شخصی و عمیق است که باید بر اساس خواستهها و ارزشهای فردی بنا شود. متاسفانه، اغلب اوقات فشارهای اجتماعی و فرهنگی، مخصوصا در جوامع سنتی، میتوانند مسیر این تجربه را منحرف کرده و باعث شوند که افراد تصمیمیاتی بگیرند که با خواستههای درونیشان همخوانی ندارد.
این فشارها میتوانند از انتظارات خانوادگی گرفته تا هنجارهای جنسیتی و باورهای مذهبی را شامل شوند. رهایی از این فشارها نیازمند خودآگاهی، شجاعت و توانایی تعیین مرز است. در اینجا 12 نکته برای کمک به شما در این مسیر ارائه میشود:
شریک زندگی خود صادق باشید: در مورد احساسات، انتظارات و نگرانیهای خود با شریکتان به طور باز و با صداقت صحبت کنید. یک رابطه سالم بر پایه ارتباط موثر بنا میشود.
این نکات تنها یک شروع هستند. رهایی از فشارهای اجتماعی و فرهنگی یک فرآیند مداوم است که نیازمند صبر، تلاش و تعهد به خودتان است.
مرزها نشان دهنده احترام شما به خودتان هستند.
یاد بگیرید که قاطعانه “نه” بگویید، بدون اینکه احساس گناه کنید.
با تعیین مرزها، مسئولیت سلامت روانی خود را بر عهده می گیرید.
5. به دنبال حمایت از افراد همفکر باشید
پیدا کردن افرادی که ارزش های مشابهی با شما دارند و از انتخاب های شما حمایت می کنند، میتواند بسیار کمک کننده باشد. این افراد میتوانند دوستان، خانواده یا حتی گروه های آنلاین باشند. با آنها در مورد تجربیات خود صحبت کنید و از حمایت آنها بهره مند شوید. این افراد میتوانند منبع الهام و تشویق برای شما باشند. 
گاهی فشارهای فرهنگی آنقدر نامحسوس عمل می کنند که اصلا متوجه نمی شوی چقدر در تصمیم گیری هات تاثیر گذاشتن. سال قبل با کسی آشنا شدم که از هر نظر عالی بود اما خانواده ام اصرار داشتند به خاطر تفاوت های مذهبی رابطه را تمام کنم. بعد از کلی کشمکش فهمیدم ترس از قضاوت دیگران بود که داره به جای من انتخاب می کنه. حالا یاد گرفتم اول از خودم بپرسم واقعا چه می خواهم قبل از اینکه به حرف دیگران توجه کنم.
یک چیز دیگه که کمکم کرد این بود که لیستی از ارزش های شخصی م نوشتم و هر وقت حس می کنم تحت تاثیر قرار گرفتم، بهش رجوع می کنم. مثلا برای من صداقت از سازش های ظاهری مهم تره. بعضی وقتا هم لازمه آگاهانه از جمع هایی که مدام نظر می دهند فاصله بگیریم. خود من بعضی از مهمونی های فامیلی را به بهانه های مختلف نمی روم چون می دونم اون فضا مارو به مقایسه و توجیه کردن می اندازه.
حالا دیگه وقتی کسی نظر می ده فقط می گم “متوجه شدم” ولی لزوما تصمیمم رو تغییر نمی دم. جالب اینجاست که همین خونسردی باعث شده کم کم پیگیران کمتری برای دخالت در زندگی خصوصی ام داشته باشم. انگار مردم وقتی ببینند نمی تونند تو رو تحت تاثیر قرار بدن، دست برمی دارن.